مجله ی اینترنتی صلوات

در ترانه معنی دم ز سر مـــــــــــــــــــــــــــــــــولا زن     و آن گه از غدیر خم بادهٔ تـــــــــــــــــــــــــــــــــولا زن

در خم غدیر امروز باده‌ای به جوش آمـــــــــــــــــــــد     کز صفای او روشن جان باده‌نوش آمـــــــــــــــــــــــد

وآن مبشر رحمت باز در خـروش آمــــــــــــــــــــــــــد     کآن صنم که از عشاق برده عقل و هـوش آمــــــــد

حیدر احد منظر، احمد علی سیمــــــــــــــــــــــــــا     آن حبیب و صد معراج، آن کلیم و صد ســـــــــــینا

در جمال او ظاهر سر علم الاســــــــــــــــــــــــــمـا     بزم قرب را محرم، راز غیـب را دانـــــــــــــــــــــــــــا

اوست قطبی از اقطاب، اوست رکنی از ارکـــــان     ممکنی است بی‌ایجاب، واجبی است بی‌امکان

در غدیر خم یزدان گفت مر پیمبــــــــــــــــــــــر را     کز پی کمال دین، شو پذیره حــــــــــــــــــــیدر را

پس پیمبر اندر دشت بر نهاد منبــــــــــــــــــــر را     برد بر سر منبر حیدر فلک‌فــــــــــــــــــــــــــــــر را

گفت : « بشنوید ای قوم! قول حق تعالــــــی را     هم به جان بیاویزید گوهر تــــــــــــــــــــــــــولا را

پوزش آورید از جان، این ستوده مـــــــــــــــولا را     این وصی برحق را، این ولــــــــــــــــــــــی والا را

کی رسد به مدح او وهم مرد دانشمنــــــــــــد؟     کی توان به وصف او دم زدن ز چون و چنـــــــد؟

به که عجز مدح آرم از پدر سوی فرزنـــــــــــــــد     حجت صمد مظهر، آیت احد پیونـــــــــــــــــــــــد

پور موسی جعفر، آیت‌الله اعظــــــــــــــــــــــــم     آن که هست از انفاسش زنده عیسی مریــم

در تحقق ذاتش گشته خلقت عالــــــــــــــــــم     آفتاب کز رفعت بر فلک زند پرچـــــــــــــــــــــــم

گر رضای حق جویی، رو بجو رضــایـــــــش را     هر که در دل افرازد رایـت ولایـــــــــــــــــش را