آنگاه رسول‏ اكرم (ص) و علی (ع) با هم به طرف بازار راه افتادند در بين راه چشم پيغمبر (ص) به‏ كنيزكی افتاد كه گريه می‏كرد.

پيامبر (ص) نزديك رفت و از كنيزك پرسيد :
چرا گريه می‏كنی؟
کنیز جواب داد: اهل خانه به من چهار درهم دادند و مرا برای خريد به بازار فرستادند، نمی‏دانم چطور شد پولها گم شد . اكنون جرئت نمی‏كنم به خانه‏ برگردم.
رسول اكرم (ص) چهار درهم از آن دوازده درهم را به كنيزك داد و فرمود:
هر چه می‏خواستی بخری ، بخر ، و به خانه برگرد.

و خودش به طرف‏ بازار رفت و جامه‏ای به چهار درهم خريد و پوشيد.
در برگشتن برهنه‏ای را ديد، جامه را از تن كند و به او داد . دو مرتبه‏ به بازار رفت و جامه‏ای ديگر به چهارده درهم خريد و پوشيد و به طرف خانه راه افتاد.
در بين راه باز همان كنيزك را ديد كه حيران و نگران و اندوهناك نشسته‏ است، فرمود :
چرا به خانه نرفتی؟
کنیز گفت: يا رسول الله خيلی دير شده می‏ترسم مرا بزنند كه چرا اين قدر دير كردی. 
رسول خدا (ص) فرمود: بيا با هم برويم خانه تان را به من نشان بده، من وساطت می‏كنم‏ كه مزاحم تو نشوند.
رسول اكرم (ص) به اتفاق كنيزك راه افتاد. همينكه به پشت در خانه رسيدند كنيزك گفت: همين خانه است.

 سول اكرم (ص) از پشت در با آواز بلند گفت:
ای اهل خانه سلام عليكم.
جوابی شنيده نشد . بار دوم سلام كرد ، جوابی نيامد . سومين بار سلام كرد جواب دادند :

السلام عليك يا رسول الله و رحمه الله و بركاته 
فرمود: چرا اول جواب نداديد ؟ آيا آواز مرا نمی‏شنيديد ؟

اهل خانه گفتند: چرا همان اول شنيديم و تشخيص داديم كه شمائيد.
فرمود: پس علت تأخير چه بود؟
اهل خانه گفتند: يا رسول الله خوشمان می‏آمد سلام شما را مكرر بشنويم ، سلام شما برای‏ خانه ما فيض و بركت و سلامت است. 
فرمود: اين كنيزك شما دير كرده ، من اينجا آمدم از شما خواهش كنم او را مؤاخذه نكنيد. 
گفتند: يا رسول الله به خاطر مقدم گرامی شما ، اين كنيز از همين ساعت‏ آزاد است .

پيامبر (ص) فرمود: خدا را شكر ، چه دوازده درهم پر بركتی بود، دو برهنه را پوشانيد و يك برده را آزاد كرد.

 

بحارالانوار ، جلد 6 ، باب مكارم اخلاقه و سيره و سننه