یکی از اموری که موجب استحکام در روابط اجتماعی می شود نیکی در برابر بدی هاست.

در سیره پیامبر اکرم (ص) آمده است که حضرت همواره بدی های مردم را با نیکی پاسخ می داد.

منتهی الامال، ج ۱، ص ۶۰

اگر انسان بدی مردم را با خوبی و نیکی پاسخ گوید، بی تردید وجدان خفته شخص بیدار می شود و او بعد از محکومیت در دادگاه درونی خود زود تصمیم می گیرد تا تغییر موضوع داده، به جای بدی نیکی کند.

قرآن کریم به این حقیقت اشاره نموده است:

هرگز نیکی و بدی یکسان نیست، بدی را با نیکی دفع کن، ناگاه خواهی دید همان کسی که با او دشمنی داری دوست صمیمی تو است.

فصلت، آیه ۳۴

خداوند می فرماید: یکی از صفات اولوالالباب این است که آن ها در برابر بدی های مردن نیکی می کنند.

رعد، آیه ۲۲

سعدی نیز می گوید:

بدی را بدی سهل باشد جزا

بــدی را بــدی سـهل بـــاشد جزا          اگر مردی احسن الی من اسا

 

حضرت رسول (ص) فرمود:

با کسی که سزاوار نیکی است و نیز آنرکه شایسته آن نیست نیکی کن. زیرا اگر نیکی تو شایسته اوست چه بهتر و اگر سزاوار او نیست بدان تو خودسزاوار نیکی هستی.

نهج الفصاحه، ش ح ۳۲۰