
در حديثى طولانى از پيامبر اكرم (ص) مىخوانيم كه حضرت موسى (ع) به خدا عرض كرد: خدايا مقام قربت را خواهانم.
پاسخ آمد: «قُرْبى لِمَن اسْتَيْقَظَ لَيْلَةَ الْقَدْر»، قرب من، در بيدارى شب قدر است.
عرضه داشت: پروردگارا، رحمتت را خواستارم.
عرضه داشت: پروردگارا، رحمتت را خواستارم.
پاسخ آمد: «رَحْمَتى لِمَنْ رَحمَ الْمَساكِينَ لَيلةَ الْقَدر»، رحمت من در ترحّم بر مساكين در شب قدر است.
گفت: خدايا، جواز عبور از صراط مىخواهم.
گفت: خدايا، جواز عبور از صراط مىخواهم.
پاسخ آمد: «ذلِكَ لِمَنْ تَصَدَّقَ بِصَدَقَةٍ لَيْلَةَ الْقَدْر»، رمز عبور از صراط، صدقه در شب قدر است.
ادامه مطلب......
عرض كرد: خدايا بهشت و نعمتهاى آن را مىطلبم.
پاسخ آمد: «ذلك لِمَنْ سَبَّحَ تَسْبيحَة فى ليلةِ القدر»، دستيابى به آن، در گرو تسبيح گفتن در شب قدر است.
عرضه داشت: پروردگارا، خواهان نجات از آتش دوزخم.
عرضه داشت: پروردگارا، خواهان نجات از آتش دوزخم.
پاسخ آمد: «ذلك لِمَنْ اسْتَغْفَرَ فِى لَيلةِ الْقَدْر»، رمز نجات از دوزخ، استغفار در شب قدر است.
در پايان گفت: خدايا رضاى تو را مىطلبم.
در پايان گفت: خدايا رضاى تو را مىطلبم.
پاسخ آمد: «رِضاىَ لِمَنْ صَلّى رَكْعَتَينِ فِى لَيلةِ الْقَدْر»، كسى مشمول رضاى من است كه در شب قدر، نماز بگذارد.
وسائل الشيعه، ج 8، ص 20
منبع: تفسیر نور، تفسیر سوره قدر