
آری اگر بخواهی می توانی با همین خانه به آخرت برسی.
در این خانه وسیع مهمانان را پذیرایی کنی، به خویشاوندان با نیکوکاری بپیوندی، و حقوقی که بر گردن تو است به صاحبان حق برسانی، پس آنگاه تو با همین خانه وسیع به آخرت نیز می توانی پرداخت.
ادامه مطلب.....
آنگاه علاء ابن زیاد گفت: از برادرم عاصم به شما شکایت می کنم. امام (ع) فرمود: او را چه شده؟ گفت: عبایی پوشیده و از دنیا کناره گرفته است. فرمود او را بیاورید، وقتی او را آوردند فرمود:
ای دشمن جان خویش! شیطان سرگردانت کرده، آیا تو به زن و فرزندانت رحم نمی کنی؟
تو می پنداری که خداوند نعمت های پاکیزه اش را حلال کرده اما دوست ندارد تو از آن ها استفاده کنی؟ تو در برابر خدا کوچک تر از آنی که این گونه با تو رفتار کند.
عاصم گفت: ای امیر مومنان (ع) پس چرا تو با این لباس خشن و آن غذای ناگوار به سر می بری؟
امام فرمود: وای بر تو! من همانند تو نیستم، خداوند بر پیشوایان حق واجب کرده که خود را با مردم ناتوان همسو کنند. تا فقر و نداری تنگدست را به هیجان نیاورد و به طغیان نکشاند. (۱)
۱ ـ خطبه ۲۰۹ نهج البلاغه