رحلت رسول اکرم (ص) و  شهادت امام حسن مجتبی (ع) تسلیت باد.

غربت میان خانه ای جا می شود
طشتی پر از خون جگرها می شود
یک روز اما دشت دریا می شود
چون تیرها بر مشک سقا می شود
در دشت غوغا می شود
انگشت با انگشتری وا می شود
آتش که بالا می شود
چون شمع صحرا می شود
زینب که تنها می شود
یک شور برپا می شود
در شام غوغا می شود
چون نیزه بالا می شود
یکجا هدفها می شود
ای حضرت خیر بشر
گر می روی باچشم تر
زهرای خود را هم ببر

رفته بودی و مدینه بعد تو دلگیر شد
اول افطار آبی مثل یک شمشیر شد
خانه اش بوی غریبی می گرفت
از غریبی ها ز دنیا سیر شد
تیر ها مانند باران می رسید
سنگ های شامیان هم تیر شد
جای ایوان طلایش خاک بود
در بقیعش غربتش تفسیر شد
اشک های آخر از این جمله بود
شب سحر شد زینب اما پیر شد

یا صاحب الزمان (عج)
شب هجر تو شد یلدا کجایی
صدای عشق شد برپا کجایی
شب بارانی هجرت سحر کن
بگو ای صبح بی همتا کجایی

عباس نعمتی