
۱ ـ مَنْ حَفِظَ مِنْ شيعَتِنا أرْبَعينَ حَديثا بَعَثَهُ اللّهُ يَوْمَ الْقيامَةِ عالِما فَقيها وَلَمْ يُعَذِّبْهُ.(۱)
هركس از شيعيان ما چهل حديث را حفظ كند و به آن ها عمل نمايد، خداوند او را دانشمندى فقيه در قيامت محشور مىگرداند و عذاب نمى شود.
۲ ـ قَضاءُ حاجَةِالْمُؤْمِنِ أفْضَلُ مِنْ ألْفِ حَجَّةٍ مُتَقَبَّلةٍ بِمَناسِكِها، وَ عِتْقِ ألْفِ رَقَبَةٍ لِوَجْهِ اللّهِ، وَ حِمْلانِ ألْفِ فَرَسٍ فى سَبيلِ اللّهِ بِسَرْجِها وَ لَحْمِها.(۲)
برآوردن حوائج و نيازمندى هاى مؤمن از هزار حجّ مقبول و آزادى هزار بنده و فرستادن هزار اسب مجهّز در راه خدا، بالاتر و والاتر است.
۳ ـ إذا فَشَتْ أرْبَعَةٌ ظَهَرَتْ أرْبَعَةٌ: إ ذا فَشا الزِّنا كَثُرَتِ الزَّلازِلُ، وَ إ ذا اُمْسِكَتِ الزَّكاةُ هَلَكَتِ الْماشِيَةُ، وَ إ ذا جارَ الْحُكّامُ فِى الْقَضاءِ اُمْسِكَ الْمَطَرُ مِنَ السَّماءِ، وَ إ ذا ظَفَرَتِ الذِّمَةُ نُصِرُ الْمُشْرِكُونَ عَلَى الْمُسْلِمينَ.(۳)
هنگامى كه چهار چيز در جامعه شايع و رايج گردد چهار نوع بلا و گرفتارى پديد آيد:
چنانچه زنا رايج گردد زلزله و مرگ ناگهانى فراوان شود.
چنانچه زكات و خمسِ اموال پرداخت نشود حيوانات اهلى نابود شود.
اگر حاكمان جامعه و قُضات ستم و بى عدالتى نمايند باران رحمت خداوند نمى بارد.
و اگر اهل ذمّه تقويت شوند مشركين بر مسلمين پيروز آيند.
۴ ـ الصَّمْتُ كَنْزٌ وافِرٌ، وَ زَيْنُ الْحِلْمِ، وَ سَتْرُالْجاهِلِ.(۴)
سكوت همانند گنجى پربهاء، زينت بخش حلم و بردبارى است؛ و نيز سكوت، سرپوشى بر آبروى شخص نادان و جاهل مىباشد.
۵ ـ كَمالُ الْمُؤْمِنِ فى ثَلاثِ خِصالٍ: الْفِقْهُ فى دينِهِ، وَ الصَّبْرُ عَلَى النّائِبَةِ، وَالتَّقْديرُ فِى الْمَعيشَةِ.(۵)
شخصيّت و كمال مؤمن در سه خصلت است: آشنا بودن به مسائل و احكام دين، صبر در مقابل شدايد و ناملايمات، زندگى او همراه با حساب و كتاب و برنامه ريزى دقيق باشد.
۶ ـ يُسْتَجابُ الدُّعاءُ فى أرْبَعَةِ مَواطِنَ: فِى الْوِتْرِ، وَ بَعْدَ الْفَجْرِ، وَ بَعْدَالظُّهْرِ، وَ بَعْدَ الْمَغْرِبِ.(۶)
در چهار وقت دعا مستجاب خواهد شد: هنگام نماز وِتر، بعد از نماز صبح، بعد از نماز ظهر، بعد از نماز مغرب.
۷ ـ داوُوا مَرْضاكُمْ بِالصَّدَقَةِ، وَادْفَعُوا أبْوابَ الْبَلايا بِالاْ سْتِغْفارِ.(۷)
مريضان خود را به وسيله پرداخت صدقه مداوا و معالجه نمائيد، و بلاها و مشكلات را با استغفار و توبه دفع كنيد.
۸ ـ إ نَّ الرَّجُلَ يَذْنِبُ الذَّنْبَ فَيَحْرُمُ صَلاةَ اللَّيْلِ، إنَّ الْعَمَلَ السَّيِّى ءَ أسْرَعُ فى صاحِبِهِ مِنَ السِّكينِ فِى اللَّحْمِ.(۸)
چه بسا شخصى به وسيله انجام گناهى از نماز شب محروم گردد، همانا تأثير گناه در روان انسان سريع تر از تأثير چاقو در گوشت است.
۹ ـ حَديثٌ فى حَلالٍ وَ حَرامٍ تَأخُذُهُ مِنْ صادِقٍ خَيْرٌ مِنَ الدُّنْيا وَ ما فيها مِنْ ذَهَبٍ وَفِضَّةٍ.(۹)
سخنى را درباره مسائل حلال و حرام و احكام دين خدا، از راست گوى مؤمنى دريافت كنى؛ بهتر و ارزشمندتر است از تمام دنيا و ثروت هاى آن.
۱۰ ـ إذا أوَيْتَ إلى فِراشِكَ فَانْظُرْ ماسَلَكْتَ فى بَطْنِكَ، وَ ما كَسَبْتَ فى يَوْمِكَ، وَاذْكُرْ أنَّكَ مَيِّتٌ، وَ أنَّ لَكَ مَعادا.(۱۰)
در آن هنگامى كه وارد رختخواب خود مىشوى، با خود بينديش كه در آن روز چه نوع خوراكى ها و آشاميدنى ها از چه راهى به دست آورده اى و ميل نموده اى.
و در آن روز چه چيزهائى را چگونه و از چه راهى كسب و تحصيل كرده اى.
و در هر حال متوجّه باش كه مرگ تو را مىربايد؛ و سپس در صحراى محشر جهت بررسى گفتار و كردارت حاضر خواهى شد.
منابع:
۱ ـ امالی صدوق، ص ۲۵۳
۲ ـ امالی صدوق، ص ۱۹۷
۳ـ وسائل الشیعه، ج ۸، ص ۱۳
۴ ـ مستدرک الوسائل، ج ۹، ص ۱۶، ح ۴
۵ ـ امالی طوسی، ج۲، ص ۲۷۹
۶ ـ جامع احادیث شیعه، ج ۵، ص ۳۵۸، ح ۱۲
۷ ـ مستدرک الوسائل۷ ج ۷، ص ۱۶۳، ح ۱
۸ ـ اصول کافی، ج ۲، ص ۲۷۲
۹ ـ الامام الصادق علیه السلام، ص ۱۴۳
۱۰ ـ دعوات راوندى، ص ۱۲۳، ح ۳۰۲، بحارالانوار، ج ۷۱، ص ۲۷۶، ح ۱۷