
مرحوم آیت الله فاضل لنکرانی: حضرت معصومه (س) هر چند امام نيست ولي از امامزاده هايی است كه امامزاده بودنش مسلم است و از نظر مقام و عظمت در ميان امامزادگان بی نظير و يا كم نظير است.
ايشان در ميان فرزندان موسی بن جعفر (ع) پس از امام رضا (ع) با عظمت ترين است به همين خاطر روايات بسياری در فضيلت و ثواب زيارت آن حضرت وارد شده است از جمله شيخ صدوق (ره) در عيون اخبار الرضا از سعد بن سعد چنين نقل می كند:
قال سألت ابالحسن الرضا(ع) عن زيارة فاطمه بنت موسي بنجعفر(ع) فقال: من زارها فله الجنة
سعد بنسعد ميگويد از امام رضا(ع) درباره زيارت فاطمه دختر موسي بنجعفر(ع) پرسيدم، فرمود هر كه او را زيارت كند بهشت سزاوار اوست.
و نيز در كامل الزيارات به همين مضمون از امام جواد(ع) نقل شده است می فرمايد:
من زار عمّتي بقم فله الجنة
آنكه عمهام را در قم زيارت كند بهشت برای اوست.
بنابراين لازم است مردم شريف ما از زيارت اين بانوي بزرگ غفلت نورزند و حتي آنها كه در مناطق دوردست اين كشور زندگي ميكنند مقيد باشند همچنان كه به زيارت حضرت امام رضا (ع) مشرف ميشوند حداقل سالي يك بار به قصد زيارت اين كريمه اهل بيت نيز عزم سفر نمايند.
حضرت معصومه (س) همانند برادر بزرگوارش ميهمان ما ايرانيانند. زيرا چنان كه ميدانيد يك سال پس از آمدن حضرت رضا (ع) به ايران خواهر بزرگوارش به قصد ديدار برادر از مدينه به سوي خراسان حركت ميكند ولي متأسفانه بر اثر حوادثي كه در ساوه رخ می دهد اين بانو مريض ميشوند و به جانب قم حركت ميكنند چند روزی در قم ميمانند و بر اثر همان بيماری به جوار حق ميشتابند و در همين قم مدفون ميشوند.
لذا زيارت ايشان عنوان مهمان نوازی نيز دارد و مردم عزيز ايران كه به مهمان نوازی مشهورند، شايسته است تا آنجا كه در توان دارند در زيارت اين كريمه اهتمام ورزند، خصوصا مردم شريف قم كه توفيق همجواری آن حضرت را دارند و روحانيون عزيز كه از بركات وجودی اين كريمه بهره مندند بايد بيش از ديگران به زيارت حضرت معصومه (س) توجه نمايند.
مجله فرهنگ کوثر، خرداد ۱۳۷۶، شماره ۳